Ook al was ik maar 1 nachtje weg, het was weer heel fijn om thuis te zijn! Het thuisfront had er weer een feestje van gemaakt. De vlag hing uit, het huis was versierd en er stonden bloemen. Heel leuk allemaal! 
De afgelopen dagen ben ik echt super misselijk geweest. Ik heb de eerste drie dagen thuis alleen maar op de bank gelegen. Ik was zelfs te misselijk om mijn hoofd op te tillen. Ik heb 1 keer zo’n pilletje tegen de misselijkheid genomen, maar wat een heftig spul! Alles ging tollen, en ik viel tijdens het eten van soep zelfs in slaap. Dat vond ik ook maar niks dus daar ben ik toen ook maar mee gekapt. Maar echt, misselijkheid is echt vreselijk en zo misselijk als nu was ik nog nooit geweest!
De leefregels vallen me best mee, ook al ga je soms per ongeluk wel de mist in. Zo ging ik bijvoorbeeld even met me moeder mee naar de winkels, en stapte ik naast haar in de auto. Om er vervolgens in de winkels achter te komen dat dat helemaal niet mocht. Ja dat is echt automatisme. Ook ben ik samen met mijn vriend naar de biesbosch geweest, even lekker een dagje weg omdat het lekker weer was. Dat was echt raar. Ik moest schuin achter hem in de auto, en we moesten een meter uit elkaar lopen. Mensen dachten vast dat we ruzie hadden 😉 .
Gelukkig is de misselijkheid sinds gisteren zo goed als weg, want vandaag had ik een scintigrafie, of zoals ik het elke keer noem; een scintidinges. (want ik vergeet de naam elke keer. ) Dit een scan van je hele lichaam. Deze scan maakt nog gebruik van het beetje radio activiteit in je, en duurt 1,5 uur! Dat is best lang stilliggen zeg! Gelukkig was er een hele aardige radioloog bij. Hij had een muziekje voor me opgezet, en soms kwam hij eventjes een praatje maken. De tijd ging best wel snel toen. Na de scan heeft hij me nog met een geigerteller gemeten, en ik had bijna geen straling meer! De leefregels mogen nu al opgeheven worden! Hier ben ik echt heel blij mee, want nu kan ik bij de Roparun kijken. Mijn vriend loopt mee, dus het wordt dit keer extra bijzonder. Ook heb ik ervoor nog een bruiloft van me nicht, en daar kan ik dus ook heen! Dat is helemaal super, want dat had ik echt niet meer verwacht! 😀
Na de scan kreeg ik de voorlopige uitslag van de nucleaire arts. Er was niks bijzonders te zien, en het restweefsel in me hals was nog minder geworden! Een goede uitslag dus, en niks om me zorgen over te maken. Op 3 juni krijg ik de definitieve uitslag en maak ik gelijk kennis met me endocrinoloog. Duurt nog even dus!
mijnschildklieravontuur 